΄΄… ένας άνθρωπος βάζει σκοπό της ζωής του να ζωγραφίσει τον κόσμο. Χρόνια ολόκληρα γεμίζει μια επιφάνεια με εικόνες από επαρχίες, βασίλεια, βουνά, κόλπους, καράβια, νησιά, ψάρια, σπίτια, εργαλεία, άστρα, άλογα κι ανθρώπους. Λίγο πριν πεθάνει, ανακαλύπτει ότι αυτός ο υπομονετικός λαβύρινθος των γραμμών σχηματίζει την εικόνα του προσώπου του…΄΄ (Χόρχε Λούις Μπόρχες).

Ο Λούης, τα τελευταία χρόνια, γιόρταζε τα γενέθλιά του παραθέτοντας γεύμα στους φίλους του. Καμιά δεκαριά τον γιορτάζαμε  (ίσως και να μας γιόρταζε) στο Τολό, στου Βαγγέλη.

Μάλλον έφτασε ο καιρός να βγουν στον αέρα οι στίχοι για τα γενέθλιά του που, μέχρι σήμερα, τους μοιραζόμαστε μόνο οι δυο μας… Λούη, σε τιμώ…

                             Θ. Σ. Σπαντιδέας

                             23 Μαΐου 2022

κάποτε ως σήμερα  στα γενέθλια του Λούη Λάμπρου

κάποτε
ως σήμερα
ο μεθήμων χρόνος κοιλοπονά

στέλλοντας σήματα
σε απέραντο σκότος

μνήμη γοργόφτερη
εμφανίζεται
και ζωγραφίζει
αέρινα σήματα

ψηλαφεί
τις ρωγμές του κενού
τρυπά
το συμπαγές του παρελθόντος

η σκηνή
πληρούται
με φρεσκοβαμμένες λέξεις
που αναδύουν
νεαράν οσμήν
και σπασμό δημιουργίας

ομηρικές χλαμύδες φορώντας
στολισμένες
με φοιβάζουσα φλόγα

Λούη

σε προσμένει
ο καιρός που έρχεται

ο βυθοκόρος της χθεσινής νύχτας
σε πλούτισε με χρόνια πολλά

 θ. σ. σπαντιδέας
10 νοεμβρίου 2019

μεθήμων – αμελής, ράθυμος, αδιάφορος
φοιβάζουσα – αυτή που προφητεύει