Η αλήθεια μπορεί και να παίζει τα παιχνίδια της… Η Ιστορική αλήθεια μπορεί και να ξαναγράφεται, να διαμορφώνεται, να εμπλουτίζεται κάτω από το φως στοιχείων που παραμένουν άγνωστα και που, κάποια στιγμή, ανασύρονται από την αφάνεια ή από το σεντούκι των Γενικών Αρχείων του Κράτους…

Την Τετάρτη 15 Μαΐου 2019 ο Γιώργος Καλπαδάκης, εντεταλμένος ερευνητής στο Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών, παρουσίασε στο Βουλευτικό Ναυπλίου μια αδημοσίευτη έως τώρα επιστολή του Νικολάου Σπηλιάδη η οποία γράφτηκε στα 1838 στην γαλλική γλώσσα και μεταφράστηκε στα ελληνικά το 1903 από τον ΄΄άγιο΄΄ των ελληνικών γραμμάτων Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.

Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν ο Προοδευτικός Σύλλογος Ναυπλίου ΄΄Ο ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ΄΄, η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού και ο Δήμος Ναυπλίου.

Ο Νικόλαος Σπηλιάδης, μια ιστορική και παρεξηγημένη μορφή της Επανάστασης του 1821 που διετέλεσε και πρωθυπουργός της ελεύθερης Ελλάδας, απαντά με την επιστολή του αυτή προς τον Βαυαρό φιλέλληνα αλλά πολέμιο του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια Friedrich Thiersch, με εμπεριστατωμένα επιχειρήματα και ανασκευάζει το κατηγορητήριο, προσπαθώντας να αποκαταστήσει την υπόληψη του ΄΄μπαρμπα-Γιάννη΄΄, απαντώντας, μεταξύ άλλων, στις συκοφαντίες γύρω από τη διπλωματική στρατηγική του Κυβερνήτη.

Την μελέτη παρουσίασε στο κοινό ο Ιστορικός και Αρχειονόμος, πρώην διευθυντής Γ.Α.Κ. Αργολίδας, Δημήτρης Χ. Γεωργόπουλος.

Το μεταφραστικό έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη παρουσίασε ο φιλόλογος και ιστορικός, Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Αργολίδας (ΣΦΑ) Νικόλαος Μπουμπάρης.

Για το θέμα μίλησε ο Πρόεδρος της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Γιώργος Γιαννούσης.

Τον συντονισμό της παρουσίασης είχε ο Θεοδόσης Σ. Σπαντιδέας.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης και ιδιαίτερα στους συμπολίτες μας που κατέκλυσαν την αίθουσα του Βουλευτικού και απόλαυσαν μια ιδιαίτερη βραδιά.

Πρέπει να σημειωθεί ότι στην εκδήλωση παραβρέθηκαν δύο απόγονοι του Νικολάου Σπηλιάδη οι οποίοι και τίμησαν με την παρουσία τους την ιστορική μνήμη…

Από το Διοικητικό Συμβούλιο

Σχόλιο του Τόλη Κοΐνη

«ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ» , ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΑΝΑΠΛΙΩΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.
Όλοι έχουμε δει το πιο παλιό σπίτι της παραλίας του Αναπλιού, που κυριολεκτικά το έχει καταπιεί ένα αναρριχητικό. Αυτή είναι η οικία Σπηλιάδου (πρωτόκλιτο γαρ, ο Σπηλιάδης , του Σπηλιάδου). Ο Νικόλαος Σπηλιάδης ήταν μια σημαίνουσα μορφή της Ελληνικής Επανάστασης και των χρόνων του Καποδίστρια… Μετά, παρέμεινε στην πόλη μας – αν και ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του πάντοτε Τριπολιτσιώτη.
Το 1838 έγραψε στα Γαλλικά (!!!) ένα τεράστιο βιβλίο ( 800 σελίδες χειρόγραφες) και το έστειλε στην Κέρκυρα, στον Αυγουστίνο Καποδίστρια… εκείνος αδιαφόρησε και με τα πολλά βρέθηκε τη δεκαετία του 1890 στα χέρια του Γιάννη Βλαχογιάννη, ο οποίος ανέθεσε στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (!!!) να το μεταφράσει. Έπρεπε να περάσουν άλλα 120 χρόνια για να εκδοθεί επιτέλους… (Χάρις στον μελετητή κ. Καλπαδάκη και τις εκδόσεις Ποταμός)… στη συνέχεια είχαμε την τύχη – εν μέσω εκλογών – να οργανώσουν την παρουσίασή του, ο Σύλλογος «Παλαμήδης» και η «Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη» με την επικουρία του Συνδέσμου των φιλολόγων.
Τι είναι η «Αναίρεσις»; Μια από τις σκοτεινές μορφές των τελευταίων χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης ήταν και ο Ειρηναίος Θείρσιος… μην σας ξεγελάει το Ελληνικό όνομα. Βαυαρός ήταν, σε διατεταγμένη αποστολή, να προετοιμάσει το έδαφος για τον Όθωνα. Αυτός είχε δημοσιεύσει στην Ευρώπη ένα βιβλίο – λίβελο κατά του Καποδίστρια… Ο Σπηλιάδης, που είχε διατελέσει Πρωθυπουργός στα χρόνια του Κυβερνήτη, απεφάσισε να του απαντήσει… Εκτενέστατη και λεπτομερειακή απάντηση… Δεν αφήνει ούτε μια κατηγορία χωρίς να την αναιρέσει… Η γλώσσα του Παπαδιαμάντη δίνει άλλον αέρα… νοιώθεις ότι δεν διαβάζεις βιβλίο, αλλά έχεις απέναντί σου έναν πολύ καλό πολιτικό ρήτορα….
Το μειονέκτημα του βιβλίου είναι η τσουχτερή του τιμή… 30 ευρώ… αλλά, θα μπορούσαν να αγοραστούν από τον Δήμο κάποια αντίτυπα για τις βιβλιοθήκες των Σχολείων (Όχι μόνο για Τσιμτσιλή, Κουλιανού και σουβλάκια, τα λεφτά μας!!!)
Στη διάρκεια της σχετικής συζήτησης διατύπωσα μια απορία που μου έμεινε αναπάντητη… Στη βιογραφία του Σπηλιάδη αναφέρεται ότι στα τέλη του 1822 ανέλαβε γραμματέας της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Εντελώς τυχαία δύο ημέρες πριν είχα παρατηρήσει πως και η βιογραφία του Δημητρίου Βυζαντίου – του συγγραφέα της Βαβυλωνίας – γράφει ότι την ίδια περίοδο ήταν και αυτός Γραμματέας της Πελοποννησιακής Γερουσίας. (!!!!) Τελικά, ποιος ήταν ο Γραμματέας της Πελοποννησιακής Γερουσίας !) . Το πιθανότερο να ήταν ο Σπηλιάδης ( Ο Πρόεδρος της Γερουσίας επίσκοπος Βρεσθένης Θεοδώρητος ήταν όμηρος των Τούρκων στο Ναύπλιο. Χρέη άτυπου προέδρου ασκούσε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, συμμαθητής και φίλος του Σπηλιάδη)…. Δεν ξέρω τι λέτε, αλλά οι λεπτομέρειες έχουν μια απίθανη γοητεία.